پیوندها
ابر برجسب
که تو در دلم نشستی که هنوز من نبودم سر از این خمار مستی همه عمر برندارم تا فرو شوید اندوه دلی می رود پای سپیداری شاید این آب روان آب را گل نکنیم از خار استدلال ها شد ریشه ریشه دامنم یک کوره ره از بی کسی با عقل گشتم همسفر فروغ فرحزاد سرد می شد آفتاب دیدگانمجدیدترین یادداشتها
همهنویسندگان
- سپیدار 146
بایگانی
- مهر 1399 3
- فروردین 1399 4
- آبان 1398 2
- مهر 1398 1
- شهریور 1398 1
- تیر 1398 2
- خرداد 1398 2
- اردیبهشت 1398 2
- فروردین 1398 1
- اسفند 1397 1
- بهمن 1397 6
- دی 1397 8
- مهر 1397 2
- شهریور 1397 9
- مرداد 1397 6
- تیر 1397 4
- اردیبهشت 1397 2
- فروردین 1397 7
- اسفند 1396 7
- بهمن 1396 8
- دی 1396 4
- آذر 1396 2
- آبان 1396 6
- مهر 1396 9
- شهریور 1396 5
- مرداد 1396 10
- آبان 1394 12
- شهریور 1394 2
- مرداد 1394 12
- تیر 1394 2
- خرداد 1394 4
جستجو
آمار : 20215 بازدید
Powered by Blogsky
آینده ای که گذشت...
گفت: اینا به چه دردمون می خوره؟
گفتم: به درد آینده تون میخوره.
گفت: ما آینده مون رو گذروندیم.
شاید چهل رو رد کرده بود شایدم نه...اگه آینده مو گذروندم و چیزای تازه به دردم نخورد چی؟!
سپیدار
سه‌شنبه 1 اسفند 1396 ساعت 23:58
والا ما که جای اون نیستیم ،
ولی خب بعید می دونم ،
وقتی سنم شد 40 ..
افکارم اینجوری بشه ..
.
.
ماجرای دوستت هم گوشی رو ازش بگیرین ،
خودتون بجا اون پیام بدین ،
توی امر خیر باید سریع قدم برداشت
امیدوارم همیشه یه آینده ای که بشه براش جنگید وجود داشته باش
.
.
.
فعلا که آتش بسن
جنگ شروع شد چشم
گذشته ای ک اینده ام را اتش زد....
ای بابا:(
چرا خب