خانه عناوین مطالب تماس با من

نقره کوب

نقره کوب

پیوندها

  • مرد صیغه ای
  • عاشقانه های یواشکی
  • رونوشت های دکتر
  • مرز های مشترک
  • تنها نوشت
  • می دوم
  • ساحل علم
  • لبخند ماه
  • فانوس خیس
  • سحر
  • مسلم
  • بنیامین

ابر برجسب

که تو در دلم نشستی که هنوز من نبودم سر از این خمار مستی همه عمر برندارم تا فرو شوید اندوه دلی می رود پای سپیداری شاید این آب روان آب را گل نکنیم از خار استدلال ها شد ریشه ریشه دامنم یک کوره ره از بی کسی با عقل گشتم همسفر فروغ فرحزاد سرد می شد آفتاب دیدگانم

جدیدترین یادداشت‌ها

همه
  • ^^
  • از سری پست های نمی دونم چی چی
  • .
  • نه چرا؟
  • از سری پست های الکی
  • :)
  • از سری پست های سال نو
  • جناب طوسی
  • پ چرا همچین؟
  • پایان

نویسندگان

  • سپیدار 146

بایگانی

  • مهر 1399 3
  • فروردین 1399 4
  • آبان 1398 2
  • مهر 1398 1
  • شهریور 1398 1
  • تیر 1398 2
  • خرداد 1398 2
  • اردیبهشت 1398 2
  • فروردین 1398 1
  • اسفند 1397 1
  • بهمن 1397 6
  • دی 1397 8
  • مهر 1397 2
  • شهریور 1397 9
  • مرداد 1397 6
  • تیر 1397 4
  • اردیبهشت 1397 2
  • فروردین 1397 7
  • اسفند 1396 7
  • بهمن 1396 8
  • دی 1396 4
  • آذر 1396 2
  • آبان 1396 6
  • مهر 1396 9
  • شهریور 1396 5
  • مرداد 1396 10
  • آبان 1394 12
  • شهریور 1394 2
  • مرداد 1394 12
  • تیر 1394 2
  • خرداد 1394 4

جستجو


آمار : 26063 بازدید Powered by Blogsky

پاییز! با تو هم آوا شده ام ابر می خواهی چکار؟!

با اینکه زمستون رو از همه ی فصول سال بیشتر دوست دارم...

اما پاییز هم فصل خوبیه ، حس شاعری آدم گل می کنه.



کاش چون پاییز بودم کاش چون پاییز خاموش و ملال انگیز بودم برگهای آرزوهایم یکایک زرد می شد آفتاب دیدگانم سرد می شد فروغ فرحزاد
سپیدار پنج‌شنبه 14 آبان 1394 ساعت 23:03
0 نظر