نقره کوب
نقره کوب

نقره کوب

به یاد قربانیان حملات پاریس(فقط و فقط پاریس)

من همیشه همین طور بودم.

هر چیزی را که نمی فهمیدم، هر چیزی را که درباره اش سوال داشتم ، بدون درنگ به سراغ گوگل می رفتم.

مثلا جواب تست شماره ی 73 کنکور دوسال قبل

عملکرد مژک های سلول های یوکاریوتی

نحوه ی عوض کردن فیلتر جارو برقی

شش حال اصلی ماده که من تا دو هفته پیش فکر می کردم ماده همان سه حالت جامد و مایع و گاز را دارد

شال آبی با گل های بنفش بهتر است یا بنفش با خط های آبی؟

خطوط نازکا چیست؟

چطور گل ها را خشک کنیم که رنگشان عوض نشود

انصافا گوگل هم نامردی نمی کرد، همیشه از یک جایی که اصلا فکرش را نمی کردی یک جواب قانع کننده و کامل پیدا می کرد و می گذاشت رو به رویت.

تا این که گفتند در پاریس حمله ی تروریستی شده

واژه ها دور سرم چرخیدند و مثل وقتی که در کوه فریاد می زنی تکرار شدند...

حمله ی تروریستی ، حمله ی تروریستی ، حمله ی تروریستی

خب چیز عجیبی نبود ، گوشه گوشه ی دنیا پر بود از حمله ی تروریستی، پیر و جوان ، مرد و زن، حتی کودکان بی گناهی که نمی توانند تروریست را درست تلفظ کنن هر روز قربانی می شدند ، برای هیچ کس هم مهم نبود، چون همیشه مسائل مهم تری هست

اما چرا یک چیزی عجیب بود: پاریس، پاریس، پاریس

من گفتم گوشه گوشه ی دنیا پر از حمله ی تروریستی است؟ انسان جایز الخطاست

ناراحت شدم ، مثل تمام وقت هایی که غم آدم ها را می دیدم و کاری از دستم برنمی آمد بغض کردم.

گفتند راستی در بیروت شبیه این اتفاق افتاده بود

گفتم واقعا؟ پس چرا من ندیدم؟ چرا چیزی نشنیدم؟ چرا هیچ کس حرفی نزد؟ 

گفتند آن جا خیلی مهم نبود

مهم نبود یعنی چه، یعنی جان آدم ها آن جا بی ارزش تر است؟ یا تعریف مردن در لبنان  و سوریه و فرانسه وعراق و افغانستان و پاکستان با هم فرق دارد؟

حتما همین طور است مثل زبان ها که با هم فرق دارند،اما...اما مگر نه اینکه آدم ها به یک زبان می میرند؟یا آنقدر از آن ها شنیده ایم که برایمان دیگر عادی شده است؟

باز هم چاره ای نداشتم ،  هیچ چیز را نمی فهمیدم

رفتم سراغ گوگل تا شاید دوباره پاسخی به ذهن دیوانه ی من بدهد ، تازه فهمیدم چیزی وجود دارد به نام "قیمت جان"

که در هرجا یک مقدار است ، با چیز هایی از قبیل رنگ پوست و ثروت و جایی که در آن متولد شده ای و مذهب و ملیت و امثال آن رابطه دارد.

راستش برای اولین بار گوگل سوالاتم را که بی جواب گذاشت هیچ کلی سوال تازه هم برایم ایجاد کرد...

کشته شدن بد است ، تروریسم به هر شکلی و برعلیه هر کسی و در هر جایی بد است، و به گمانم جان آدم ها در همه دنیا به یک اندازه مقدس است...


نظرات 3 + ارسال نظر
Maryam چهارشنبه 27 آبان 1394 ساعت 15:40 http://words-world.Blogsky.com

نورا سه‌شنبه 26 آبان 1394 ساعت 09:52 http://eskelet.blog.ir

مامان منم وقتی خبرو شنید گفت بیچاره ها منم گفتم این همه سوری رو کشتن هیچوقت نگفتی بیچاره ها اینا چون فرانسوین اینجوری میگی
انگار کشته شدن اونا یه چیز طبیعیه

طبیعی نه
ولی تکراری چرا

Maryam دوشنبه 25 آبان 1394 ساعت 21:32 http://words-world.Blogsky.com

هعیییی دوست من
چی بگم از این همه ظلم و ناامنی
از عدم دوستی
وقتی عکس و فیلم اون بچه ها رو میبینم ک درد میکشن زخمی ان مامان بابا ندارن ....چ دنیایی شده؟
شاید همه مقدمه ظهور باشه
شاید شاید شاید....

شاید...

امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.