نقره کوب
نقره کوب

نقره کوب

هوای گریه با من...

یکی از بدیای بزرگ شدن اینه که غیر خودت باید نگران زندگی های زیاد دیگه ای هم باشی.

پدر و مادر، خواهر و برادر، دوست، آشنا، حتی نگران پسر بغال ته کوچه هم میشی.

نمی تونی کمکشون کنی حتی گاهی نگرانی مبادا بد موقع شروع کنی به زنگ زدن و حرف زدن و درد دل کردن.

و خدا نکنه زندگی یکی شون روبه راه نباشه به اندازه ی خود اون آدم اذیت و آزار میشی....

نظرات 1 + ارسال نظر
فاطمه شنبه 7 بهمن 1396 ساعت 00:40 http://shologhpologh.blogsky.com

منم بزرگ شدم ولی این جور نگرانی ها اساسا برام مطرح نیس کلا بزن بر طبل بی خیالی کیفشو ببر

یواش یواش مطرح میشه برات؛))

امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.