پیوندها
ابر برجسب
که تو در دلم نشستی که هنوز من نبودم سر از این خمار مستی همه عمر برندارم تا فرو شوید اندوه دلی می رود پای سپیداری شاید این آب روان آب را گل نکنیم از خار استدلال ها شد ریشه ریشه دامنم یک کوره ره از بی کسی با عقل گشتم همسفر فروغ فرحزاد سرد می شد آفتاب دیدگانمجدیدترین یادداشتها
همهنویسندگان
- سپیدار 146
بایگانی
- مهر 1399 3
- فروردین 1399 4
- آبان 1398 2
- مهر 1398 1
- شهریور 1398 1
- تیر 1398 2
- خرداد 1398 2
- اردیبهشت 1398 2
- فروردین 1398 1
- اسفند 1397 1
- بهمن 1397 6
- دی 1397 8
- مهر 1397 2
- شهریور 1397 9
- مرداد 1397 6
- تیر 1397 4
- اردیبهشت 1397 2
- فروردین 1397 7
- اسفند 1396 7
- بهمن 1396 8
- دی 1396 4
- آذر 1396 2
- آبان 1396 6
- مهر 1396 9
- شهریور 1396 5
- مرداد 1396 10
- آبان 1394 12
- شهریور 1394 2
- مرداد 1394 12
- تیر 1394 2
- خرداد 1394 4
جستجو
آمار : 20615 بازدید
Powered by Blogsky
دیوانگی های خواب و بیدار
یعنی شما تو عصر بارونی حس خلا ندارید؟
فکر نمی کنید که به پایان دنیا نزدیک شدید و همه آخرین لحظه ها رو می گذرونیم.
حس بیهودگی عمیقی رو که انگار پایانی نداره رو تجربه نمی کنید و با خودتون نمی گید که خب ما رو چه به این حال و روزگار؟
ما رو چه به قبول کردن امانتی که آسمان بار آن را نتوانست کشید؟
به الست؟
به هیچ بودن
ازل
ابدیت
سپیدار
شنبه 28 بهمن 1396 ساعت 21:44
عصر بارونی واووو غوغاس ، چرا اینجور میگی +_+
.
.
ولی خب به نظرم هیچ‌کسی شبیه دایی نباشم :/
می دونم غوغاست و همه ی اینا خوبیاش بودن نه بدی
داییا که خیلی خوبن و حلال زاده هم که به داییش میره