پیوندها
ابر برجسب
که تو در دلم نشستی که هنوز من نبودم سر از این خمار مستی همه عمر برندارم تا فرو شوید اندوه دلی می رود پای سپیداری شاید این آب روان آب را گل نکنیم از خار استدلال ها شد ریشه ریشه دامنم یک کوره ره از بی کسی با عقل گشتم همسفر فروغ فرحزاد سرد می شد آفتاب دیدگانمجدیدترین یادداشتها
همهنویسندگان
- سپیدار 146
بایگانی
- مهر 1399 3
- فروردین 1399 4
- آبان 1398 2
- مهر 1398 1
- شهریور 1398 1
- تیر 1398 2
- خرداد 1398 2
- اردیبهشت 1398 2
- فروردین 1398 1
- اسفند 1397 1
- بهمن 1397 6
- دی 1397 8
- مهر 1397 2
- شهریور 1397 9
- مرداد 1397 6
- تیر 1397 4
- اردیبهشت 1397 2
- فروردین 1397 7
- اسفند 1396 7
- بهمن 1396 8
- دی 1396 4
- آذر 1396 2
- آبان 1396 6
- مهر 1396 9
- شهریور 1396 5
- مرداد 1396 10
- آبان 1394 12
- شهریور 1394 2
- مرداد 1394 12
- تیر 1394 2
- خرداد 1394 4
جستجو
آمار : 20599 بازدید
Powered by Blogsky
از سری عشق های موروثی
با چه ذوقی بابا صدام زده، میگه بیا ببین.
دونه دونه شاخه ها رو جلو کشیده و گردوهای اندازه ی دونه ی اسپند رو نشونم میده:)
گاهی فکر می کنم شاید درختاش رو هم به اندازه ی بچه هاش دوست داره.
و البته گاهی اوقات یقین پیدا می کنم که "شایدی" در کار نیست.
حتما پدر درخت هاشو به اندازه ی بچه هاش دوست داره...
سپیدار
جمعه 17 فروردین 1397 ساعت 19:40
به نظر من که درخت هاشو بیشتر دوست داره
مررررررسی
منم درخت و گل و گیاه خیلی دوس دارم .
ولی بیشتر از همه عاشق کاکتوس هام هستم ..
خب من برم ماچشون کنم دلم واسشون تنگ شد :)
ماچ کردن کاکتوس؟
یاللعجب:)))))
الهی
من پرورش گل و گیاه را دوست دارم
پدرتان را خدا حافظ باشد
گیاها به آدم حس زنده بودن میدن
ممنون ؛)