خواستن یا نخواستن مسئله این نیست

ایستادم جایی که نمیدونم خوبه یا بد

انتخاب رشته کردم صرفا روزانه

رشته هایی که به نظرم قابل قبول بود و شهرایی که میتونستم برم

ته دلم میخواد که قبول شم

ته تر از اون میخواد که قبول نشم تا بشه یه توفیق اجباری برای یه سال تلاش بیشتر و قابل قبول تر

نمیدونم  کلمه ایه که این روزا زیاد تو ذهنم میچرخه

میچرخه و میچرخه و در نهایت مثل یه قاصدک میشینه روی حرفام

از یه طرف از اینکه بتونم یه سال بیشتر تلاش کنم و از الان میتونم بگم که نسبت به امسال نتیجه ی بهتری میگرم مطمئنم

و از طرفی یه سال جاموندن یه سال درجا زدن یه سال حبس شدن حس تلخیه که نمیشه پسش زد

خدایا هرچی تو بخوای...