خانه ی دوست کجاست؟!

داشتن کسی که به بودنش به دوستیش

به خوب بودنش ایمان داشته باشی

اونقدر زیباست اونقدر حس شیرینیه که دورترین فاصله ها هم نمیتونه ازت بگیره

و من ممنونم از خدا که این حال خوب رو ازم دریغ نکرده

که دارم دوستایی که با وجود اینکه شاید دیگه هیچ وقت نبینمشون

هنوزم صمیمی ترین دوستای منن

اگه از این آدما تو زندگیت باشه میفهمی من چی میگم

برای منی که گیر کردم تو این پیله ی تنهایی

همین که بدونم کسی هست که به یادمه که به یادشم

برای خوب بودن حالم کفایت میکنه

شاید نبودنش آزار بده آدمو

اما خاطرات خوب بودنش همیشه یه جایی یه گوشه از ذهنت میمونه

تا با یاد آوریش یه لبخند بزرگ بشینه رو صورتت:)