پیوندها
ابر برجسب
که تو در دلم نشستی که هنوز من نبودم سر از این خمار مستی همه عمر برندارم تا فرو شوید اندوه دلی می رود پای سپیداری شاید این آب روان آب را گل نکنیم از خار استدلال ها شد ریشه ریشه دامنم یک کوره ره از بی کسی با عقل گشتم همسفر فروغ فرحزاد سرد می شد آفتاب دیدگانمجدیدترین یادداشتها
همهنویسندگان
- سپیدار 146
بایگانی
- مهر 1399 3
- فروردین 1399 4
- آبان 1398 2
- مهر 1398 1
- شهریور 1398 1
- تیر 1398 2
- خرداد 1398 2
- اردیبهشت 1398 2
- فروردین 1398 1
- اسفند 1397 1
- بهمن 1397 6
- دی 1397 8
- مهر 1397 2
- شهریور 1397 9
- مرداد 1397 6
- تیر 1397 4
- اردیبهشت 1397 2
- فروردین 1397 7
- اسفند 1396 7
- بهمن 1396 8
- دی 1396 4
- آذر 1396 2
- آبان 1396 6
- مهر 1396 9
- شهریور 1396 5
- مرداد 1396 10
- آبان 1394 12
- شهریور 1394 2
- مرداد 1394 12
- تیر 1394 2
- خرداد 1394 4
جستجو
آمار : 20836 بازدید
Powered by Blogsky
غزل نشد خیال من جنون من نگفته باقیست...
-خاموش؟!
-هوم؟
-هو م و زهرمار درست جواب بده.
-ها؟
- نخیر تو آدم بشو نیستی.
-از آدما خوشم نمیاد.
- بی خیال گوشت با منه؟
_هوم.
_ببین من خسته شدم.
-از چی؟
-از زندگی از تکرار از اینکه همه چی یکنواخته هر کی دیگه هم جای من بود خسته میشد.
-نه هرکی.
-یعنی چی؟
-زمین چهار و نیم میلیارد ساله داره دور خورشید می چرخه ولی خسته نشده.
-ببین دفعه ی بعد خواستم ازت مشورت بگیرم یادم بنداز که دیگه وقتمو تلف نکنم اوکی؟
-حتما
+از فریب بهار می ترسم که زاده ی تب زمستانم
از هجوم عقل می ترسم که وارث درد مستانم
"خاموش"