پیوندها
ابر برجسب
که تو در دلم نشستی که هنوز من نبودم سر از این خمار مستی همه عمر برندارم تا فرو شوید اندوه دلی می رود پای سپیداری شاید این آب روان آب را گل نکنیم از خار استدلال ها شد ریشه ریشه دامنم یک کوره ره از بی کسی با عقل گشتم همسفر فروغ فرحزاد سرد می شد آفتاب دیدگانمجدیدترین یادداشتها
همهنویسندگان
- سپیدار 146
بایگانی
- مهر 1399 3
- فروردین 1399 4
- آبان 1398 2
- مهر 1398 1
- شهریور 1398 1
- تیر 1398 2
- خرداد 1398 2
- اردیبهشت 1398 2
- فروردین 1398 1
- اسفند 1397 1
- بهمن 1397 6
- دی 1397 8
- مهر 1397 2
- شهریور 1397 9
- مرداد 1397 6
- تیر 1397 4
- اردیبهشت 1397 2
- فروردین 1397 7
- اسفند 1396 7
- بهمن 1396 8
- دی 1396 4
- آذر 1396 2
- آبان 1396 6
- مهر 1396 9
- شهریور 1396 5
- مرداد 1396 10
- آبان 1394 12
- شهریور 1394 2
- مرداد 1394 12
- تیر 1394 2
- خرداد 1394 4
جستجو
آمار : 20762 بازدید
Powered by Blogsky
بنام خدا
همیشه از یه جایی شروع میشه
این نوشتن های من
نمیدونم چرا ولی تو هیچی به اندازه ی نوشتن بی قرار نیستم
اما یه چیزو نمیدونم
چرا این نوشتن ها به آخر که نه...به سرانجام نمیرسن
همیشه از یه جایی شروع میشن و بعد خیلی زود تموم میشن
چرا آسمانها؟
شاید بعدا گفتم
اما نمیخوام دیگه این وبلاگو بیخیال شم
توش مینویسم همه چیزایی که باید مینوشتم و کنج ذهنم پنهوونش کردم
سلام ...